Πάρε ένα μπουκέτο να με θυμάσαι....

Τα νέα έτρεξαν στους δρόμους της πόλης χτες.
Πρωτοσέλιδο του σκοτωμού χτες στην ''Πρωινή''πρωτοσέλιδο στο ''Σήμερα'' άλλο πρωτοσέλιδο στον ''Πολίτη'' αύριο.
Θερμό επεισόδιο μεταξύ δύο συμβούλων της πλειοψηφίας- ένας ο Αντιδήμαρχος κ.Τζαναβάρας και ο άλλος ο κ. Δικαίος''
Πιάστηκαν στα χέρια μας λένε τα πουλιά, αντάλλαξαν βαρύτατους χαρακτηρισμούς μπροστά στους αμήχανους και αμέτοχους συναδέλφους τους.
Οι δύο σύμβουλοι έχουν προφανώς εγκαταλείψει τον ιερό φανατισμό για την συνύπαρξη και τους συχρωτισμούς στους κόλπους της παράταξής τους.
Ζητούν να εκφραστούν αλλά σκοντάφτουν στο μεγάλο εμπόδιο της παιδείας τους.
Όλα πηγάζουν από το τι είναι κανείς και όχι από το ό,τι του μαθαίνουν να είναι.
Και το πηγαίο βγαίνει, βγαίνει βίαια,ανορθόδοξα σε χρώμα κόκκινο.
Οι δύο κύριοι, φορούν ξένα ρούχα, μασκαρέματα, θεατρινισμούς και αυτό συνεπάγεται μικρές ή μεγάλες κρίσεις.Eδώ παρεμβαίνει και η αδυναμία τους ,που παρόλο
που φαίνεται πως εκπολιτίστηκαν μερικώς, δεν έχουν τρόπο να απαλλαγούν από τον έσωθεν πρωτογονισμό τους ούτε τρόπο να καταφύγουν στη ρητορική ως διέξοδο στη εγγενή βία.
Οι ευγενείς άνθρωποι εξευγενίζονται από τις συμφορές, ενώ τα ανδρείκελα εξαχρειώνονται.
Και άμα η φρόνηση δεν μπορεί να βαθύνει την ύπαρξη δεν μένει παρά η μακρυά γλώσσα και η χειροδικία.
Όσο πιό αδύναμος είναι ένας άνθρωπος τόσο πιο πολύ κολυμπάει στη βία, τόσα περισσότερα όνειρα εκδίκησης βλέπει.
Η τραυματισμένη αδυναμία δεν συγχωρεί ποτέ και μεταπίπτει από τη λογομαχία στη χειρομαχία σαν να περνά από συμβολικό στο πραγματικό, από το διάζωμα της απειλής στην έμπρακτη χειροδικία, που παράλληλα δηλώνει την παντελή απουσία της σκέψης.
Τη βρισιά μπορεί να τη δανειστεί κανείς, είναι κοινό το λεξιλόγιο,
τη μπουνιά και την κλωτσιά όμως όχι.
Είναι η προίκα του.
Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ,σε τέτοιες περιπτώσεις όπως η προχτεσινή, οι αντίπαλοι είναι τουλάχιστον παλιοί γνωστοί και φέρνουν σημάδια από κοινό παρελθόν.
Ας προβληματιστούμε λοιπόν για τον χαρακτήρα των δύο αιρετών ανδρών , δύο ανδρών που διαχειρίζονται τις τύχες των Κορινθίων πολιτών - Σύμβουλος της Καθημερινότητας ο ένας, Αντιδήμαρχος Καθαριότητας ο άλλος- και επίσης για το χαρακτήρα του επικεφαλής της ''Πορείας Ευθύνης'' που τους επέλεξε
Ας αναρωτηθούμε κοιτώντας ξανά τα προεκλογικά τους φυλλάδια αν πράγματι είναι αυτό που διατυμπάνισαν.
Γιατί ο δικός μας άνθρωπος , ο κύριος ήθος, και ο κύριος τίποτα είναι το ίδιο πρόσωπο.