Στο τέλος του περασμένου χρόνου, τέτοιες μέρες, έφυγαν από την ζωή δύο μεγάλοι Έλληνες. Ο μικρός Αλέξης Γρηγορόπουλος και ο μεγάλος Τάσος Παπαδόπουλος. Και οι δύο άφησαν ανεξίτηλο το ίχνος τους στην Ιστορία της χώρας μας αλλά και στο μυαλό μας.
Για τον Αλέξη και το σοκ που προκάλεσε ο χαμός του αρκεί ακόμα και σήμερα να περάσει κανείς από το σημείο που έπεσε στα Εξάρχεια … και θα καταλάβει. Θα νιώσει την ανατριχίλα της ευθύνης στη ραχοκοκαλιά του. Θα κουνηθεί η ψυχή του από όσα γράφουν για αυτόν … οι τοίχοι και οι κόκκινες μπάλες του δρόμου. Ο 15χρονος μαθητής θα μείνει στην μνήμη μας γιατί έπεσε από τα δικά μας χέρια, θύμα μιας κοινωνίας που εμείς φτιάξαμε.
Ο Τάσος Παπαδόπουλος θα μείνει στη μνήμη μας γιατί μας άφησε μία παρακαταθήκη. Ένα περήφανο ΟΧΙ, ένα Ελληνικό ΟΧΙ.
Με τον Τάσο Παπαδόπουλο θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει και να διαφωνήσει σε πολλές από τις πολιτικές του θέσεις. Δεν θα μπορούσε όμως να αγνοήσει το τεράστιο πολιτικό του ανάστημα, την ανιδιοτέλεια της πολιτικής του προσφοράς με επιστέγασμα εκείνο το όχι στο σχέδιο Ανάν, χάρη στο οποίο το χρυσοπράσινο φύλλο της Κύπρου υπάρχει ακόμα στο πέλαγο.
Ένα όχι, ένα νέο όχι μετά από κοντά 70 χρόνια. Ένα όχι, όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας. Ένα όχι, που περιμέναμε, μάταια όμως, να ακούσουμε από ¨ χείλη των δικών μας¨. Δεν το είπε κανείς! Το είπε για όλους εμάς ο Τάσος Παπαδόπουλος ! Και έκανε όλους τους Έλληνες λίγο πιο περήφανους. Έγραψε στη ψυχή εκείνος ο λυγμός στη φωνή και το δάκρυ που κύλισε στο πρόσωπο του, εκείνο το βράδυ του διαγγέλματος.
Για τον Τάσο Παπαδόπουλο δεν υπάρχουν πλέον συγκρίσεις. Γιατί πώς να βάλεις στην ζυγαριά το ¨ευχαριστώ τους Αμερικανούς¨ που ακούστηκε στην ελληνική Βουλή, την χαμένη στο διάστημα παρουσία του Κώστα Καραμανλή στην Λουκέρνη (εκπροσώπου εγγυήτριας δύναμης και ομοεθνή!), την υποτονική θέση του (πατριωτικού) Πασοκ και των υπολοίπων ελληνικών κομμάτων, με την δύναμη του απλού όχι, με το πελώριο ηθικό και πολιτικό ανάστημα του ηγέτη!
Τεράστιο μοιάζει το κενό σε κάθε απώλεια. Από αυτό τον χαμό όμως είναι τεράστιο και δυσαναπλήρωτο το κενό.
Οι Απέναντι
6 σχόλια:
Τα ευχαριστώ στους Αμερικάνους και τα ναι στο σχέδιο Ανάν είναι "πολύ ΠΑΣΟΚ" που λένε και τα παιδιά του ΒΙΟΣ και ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
Ομολογώ ότι μας έχετε μπερδέψει...
Να σας ξεμπερδέψουμε.
Οι Απέναντι εκφράζουν τις απόψεις του εδώ μέσα ελεύθερα. Το ίδιο και εμείς σαν ομάδα.Σε ότι μας αφορά ως Βίος και Πολιτεία δεν κλείνουμε τα μάτια ούτε καταπίνουμε αμάσητο το ΠΑΣΟΚ.Ασκούμε κριτική στο ΠΑΣΟΚ και τους εκπροσώπους του όπως θα έχετε καταλάβει. Όπως και στα υπόλοιπα κόμματα.Και σας πληροφορούμε ότι δεν κατέχουμε κομματικό οφίτσιο ούτε το επιθυμούμε.
Το θέμα είναι αν μας ακούει κανείς.
Αλλά και να μη μας ακούει πάλι θα λέμε τη γνώμη μας.
Με την ανάρτηση των Απέναντι συμφωνούμε.Ο Σημίτης φέρει βαριές ευθύνες και για το ''ευχαριστούμε τους Αμερικάνους'' και για πολλά άλλα.
Όπως και οι βουλευτές που χειροκροτούσαν τότε.
Κύριε Αρμονίστα μύλος γίνεται.
Όλα ξεχνιώνται, όλα χάνονται.
Ευχαριστούμε που μας θυμάστε και σχολιάζετε.
Τις ευχές για τα 8 χρόνια θα τις λάβετε επισήμως στο σαλόνι σας
http://korinthionpolitia.blogspot.com/2009/09/blog-post_12.html
3ο σχόλιο.
Το ότι διαφωνούμε περί ΠΑΣΟΚ και αξιών, δεν λέει και τίποτα. "Nobody's perfect" που είπε κι ο τύπος στον Τζακ Λέμον...
Καλημέρα σας!
Άρχισε να υπογράφει και ο κωλοτούμπας σχόλια στα blogs ως Ταλιμπάν της πόλης. Το νου σας!
Παναγιώτης Φουσέκης
Στον αγαπητό ανώνυμο,
Ευχαριστούμε για την ενημέρωση περί του αυτοδιοικητικού και των περί αυτόν.Εκτιμούμε ότι οι πληροφορίες δεν είναι ανακοινώσιμες γι'αυτό και δεν δημοσιεύσαμε τα δύο σχόλιά σας.
Τις λαμβάνουμε όμως σοβαρά υπ' όψιν μας.
Καλή σας μέρα
Συμφωνώ απολύτως με την απάντηση σας έστω και αν τα σχόλια δεν δημοσιεύθηκαν τελικά. Ως απλός πολίτης και "γνωστός" του κατηγορούμενου θεώρησα χρέος μου να σας αποκαλύψω την αλήθεια που λίγοι γνωρίζουν για την προσωπικότητα του Δ.Συμβούλου.
Με εκτίμηση
Ανώνυμος
Δημοσίευση σχολίου