Μία μεγάλη εταιρεία εισαγωγής και διανομής Ελληνικών προϊόντων σε πάνω από 5.000 εστιάτορες και πολλές αλυσίδες λιανικής, με υποκαταστήματα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας, καταγγέλλεται από το μεγαλύτερο γερμανό ανταγωνιστή της στην Εφορία.............Η εταιρεία μπαίνει στο στόχαστρο της Οικονομικής Αστυνομίας (ΣΔΟΕ) της χώρας, με αποτέλεσμα την κινητοποίηση ενός τεράστιου μηχανισμού άνω των 100 εφοριακών και εισαγγελέων. Την ίδια ημέρα και ώρα ολόκληρος αυτός ο μηχανισμός οργανώνει μία πραγματική εισβολή, μία συντονισμένη επιχείρηση έρευνας όλων των εγκαταστάσεων, των ιδιωτικών χώρων του ιδιοκτήτη, των στελεχών και των συνεργατών του σε όλη τη Γερμανία. .....
(Διατίθεται από τα ΄γνωστά βιβλιοπωλεία καθώς επίσης από τις εκδόσεις ΟΝΕ) Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ
Με αφορμή το βιβλίο και την ελληνο-γερμανική διαμάχη κάνουμε μερικές σκέψεις και ζητάμε συγνώμη για το μάκρος του κειμένου που θα ακολουθήσει.
Η οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια από τη Γερμανία δεν θα ήταν καν ευχής έργο για την χώρα μας. Θα σήμαινε αυτόματα την «εξάρτηση» μας από ένα «καθεστώς» ασύμβατο με τους μεσογειακούς, δημοκρατικούς, ελεύθερους πολίτες (κακό παρελθόν της Γερμανίας γαρ)
Κακά τα ψέματα, κανένας δεν βοηθά για την ψυχή της μάνας του. ‘Έχει τουλάχιστον αυξημένες απαιτήσεις, ζητά εχέγγυα και ανταλλάγματα ( αυτοκινητοβιομηχανία, ηλεκτρονικά, πληροφοριακά συστήματα κοκ) που στην ουσία δεν εξασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητα και το ξεσκαρτάρισμα της δικής μας οικονομίας.
Το γερμανικό πολιτικό μοντέλο, θέλει το κράτος να συμμαχεί με τα μεγάλα συμφέροντα , τοπικά και μη, δίνοντας τους χείρα βοηθείας για υπέρ-πλουτισμό και έχοντας εξασφαλίσει θέσεις εργασίας για τους πολίτες του. Για να πετύχει η συνταγή προϋποτίθεται σωστός βιομηχανικός σχεδιασμός, φίλα προσκείμενα έως ταλιμπανικά ΜΜΕ ( δεν έχει και τόσο σημασία η ποιότητα αν κρίνουμε από το επίπεδο των εκπομπών και τις αναφορές τους στην Ελλάδα πρόσφατα και συγνώμη αλλά αυτό δεν λέγεται ούτε δεοντολογία ούτε ελεύθερη έκφραση).Προϋποθέτει αυτό το μοντέλο υψηλό βαθμό προστασίας της γερμανικής οικονομίας, και συμφωνίες για έλεγχο των μισθών. Στη συνέχεια οι γερμανικές επιχειρήσεις επεκτείνονται σε άλλες χώρες μέσω ‘’ειρηνικής’’ διείσδυσης. (LIDL,SIEMENS )
Οι γερμανικές επενδύσεις ,σε όποιον τομέα και να γίνονται, αποφέρουν κέρδη μονομερώς (για τον επενδυτή κέρδος και διάδοση των προϊόντων και για την άμοιρη χώρα, λίγες θέσεις εργασίας και εκροή πόρων στο εξωτερικό). Κάπως έτσι ξεπληρώνεται το χρέος, με παραπάνω χρέος.
Εκείνο όμως που μας προκάλεσε τη μέγιστη απορία είναι η συμπεριφορά της Γερμανίας και η ‘’ιδιοποίηση’’ της Ε.Ε από τη χώρα αυτή. Είναι η Γερμανία εντολοδόχος της Commission ; Γιατί το Spiegel γράφει ότι «Η Αθήνα παρακαλάει το Βερολίνο να της παράσχει πολιτική βοήθεια»; Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις δηλώσεις;
Εμείς δεν είμαστε ειδικοί, ούτε καν σε επίπεδο απλής λογιστικής.
‘Όμως σαν απλοί άνθρωποι γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν πρίγκιπες, αλλά μόνο αφεντικά.
Η Ε.Ε αποτελεί αγκάθι για την Αμερική. Ο μεγαλύτερος εχθρός του δολαρίου, που απειλεί την παγκόσμια κυριαρχία του, είναι το Ευρώ. Έχει όμως και το Ευρώ τον εχθρό του που δεν είναι άλλος από την απώλεια της συνοχής μεταξύ των κρατών της Ε.Ε που μοιράζονται το ΕΥΡΩ σαν κοινό νόμισμα.
Η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ιρλανδία έχουν σημαντικό δημοσιονομικό πρόβλημα. ’Όλες οι χώρες πλην Ελλάδος έχουν προστάτη. Η Ιταλία του Μπερλουσκόνι (μεγιστάνα των ΜΜΕ, μέλος της παγκόσμιας κυβέρνησης G20) δεν κινδυνεύει αν δεν τηρήσει το Σύμφωνο συνοχής και σταθερότητας. Η Ισπανία βρίσκεται κάτω από την ασπίδα της Γερμανίας (τουριστικές επιχειρήσεις, τεχνολογία, αυτοκινητοβιομηχανία κλπ) η Ιρλανδία έχει προστάτη την Αγγλία. Μένει η Ελλάδα που δεν έχει υποστηρικτές, είναι καταχρεωμένη, έχει νέα κυβέρνηση, δεν έχει πλέον ανταγωνιστικά αγροτικά προϊόντα.
Λαμβάνοντας υπ’ όψη τη σπουδαιότητα του ισχυρού ευρώ για τη Γερμανία και την παλαιά συνήθεια της χώρας αυτής να τιμωρεί κάποιους για παραδειγματισμό, η ιδανική «υποψήφια χώρα» για παραδειγματισμό των υπολοίπων είναι μόνο η Ελλάδα στην παρούσα συγκυρία.
Η «στοχοποίηση» της χώρας μας για την Ευρώπη και το κοινό μας νόμισμα τι αποτελέσματα θα έχει; Μήπως η Γερμανία κάνει κατάχρηση της κυρίαρχης θέσης της στην Ευρώπη;
Μήπως υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να συνετιστεί η Ελλάδα πέραν των υποτιμητικών άρθρων του Spiegel;
Η «στοχοποίηση» της χώρας μας για την Ευρώπη και για το μέλλον του κοινού μας νομίσματος είναι επιβλαβής. Δεδομένου ότι η ένταξη στην Ευρωζώνη ήταν από την αρχή, για όλες τις χώρες, ένας δρόμος χωρίς επιστροφή (όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο τότε γερμανός καγκελάριος H. Kohl), η επίθεση που δεχόμαστε «υποθάλπει» επικίνδυνα τη συνοχή ολόκληρης της Ε.Ε. Τα οικονομικά ισχυρότερα κράτη έχουν τη δυνατότητα να αντιδράσουν, όταν υπάρξει μία μεγάλη κρίση. Η Γερμανία παρά τη διαφαινόμενη πτώση των φορολογικών εσόδων της λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν σκέφτεται δημοσιονομική λιτότητα αλλά την απαιτεί από την Ελλάδα.
Επομένως είναι εντελώς άδικη η «επίθεση» εναντίον της χώρας μας, τουλάχιστον μέσα στα πλαίσια της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης.
Η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να υποτιμήσει το νόμισμά της για να ενισχύσει τις εξαγωγές και τον τουρισμό και να μειώσει παράλληλα τις εισαγωγές. Η Τουρκία μπορεί. Είναι δε η χώρα μας υποχρεωμένη να τηρήσει το Σύμφωνο Σταθερότητας, να κάνει περιορισμούς στους μισθούς και να εφαρμόσει λιτότητα άμεσα. Η αύξηση της παραγωγικότητας είναι αδύνατη για την Ελλάδα διότι υπερισχύει ο τομέας των υπηρεσιών και όχι ο μεταποιητικός τομέας. Δεν μπορεί να λάβει οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε διότι θα δημιουργηθεί κακό προηγούμενο και για άλλες χώρες ( Ανατολική Ευρώπη).Τέλος δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Ε.Ε (απογραφή Αλογοσκούφη) και επομένως δεν προσφέρεται χρόνος για αποκατάσταση λαθών και επαναφορά των ελλειμμάτων στο 3%.
Οι κατηγορίες για σπάταλο κράτος, διαφθορά, και φοροδιαφυγή δεν είναι άδικες παρ’ όλα αυτά.
Η σημερινή κυβέρνηση καλείται να πληρώσει το μάρμαρο.
Η χώρα μας είναι καταδικασμένη να υποστεί το ΔΝΤ δανειζόμενη με υψηλά επιτόκια και χωρίς την παραμικρή δυνατότητα ρύθμισης των χρεών της, με ανυπολόγιστες συνέπειες όπως η δυσανάλογη αύξηση του επιτοκίου δανεισμού και η καταστροφή αρκετών τομέων της οικονομίας μας. Και η Γερμανία εξακολουθεί να θέλει να τιμωρήσει την Ελλάδα προς παραδειγματισμό. Ας το κάνει με οικονομικούς όρους και όχι με χλεύη και υποτιμητικά σχόλια στο γερμανικό τύπο ή επιθέσεις κατά του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής κουλτούρας που οι ίδιοι οι πολίτες της απολαμβάνουν στις διακοπές τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου