Ο τίτλος αυτός εμφανίστηκε σε τηλεοπτική συζήτηση σχετικά με το θέμα των αναδρομικών δημοτικών τελών σε δηλωμένους ¨προς τακτοποίηση¨ ημιυπαίθριoυς χώρους. Η αντιφατικότητα της δημόσιας διοίκησης σε όλο της το μεγαλείο, φάνηκε για μία ακόμη φορά, από την ανταλλαγή επιχειρημάτων μεταξύ ερωτώντων δημοσιογράφων και του κ.Ντόλιου.
Η λέξη είναι μία: Μπάχαλο.
Από την άλλη, αυτό που καταλάβαμε, ως απλοί πολίτες, είναι ότι το μάρμαρο τελικά εμείς θα το πληρώσουμε, όπως σοφά λέει ο λαός.
Τα παιχνίδια της κεντρικής εξουσίας με την τοπική, με ανταλλαγή εγγράφων και διευκρινιστικών εγκυκλίων, έχουν τελικό θύμα τον απλό πολίτη.
Η προσπάθεια εφαρμογής ενός τρύπιου Νόμου διοικητικής αποκέντρωσης από την μία και η αγωνία από την άλλη εξεύρεσης οικονομικών πόρων μιάς στραγγαλισμένης αυτοδιοίκησης, με απλά λόγια έχουν στην μέση την τσέπη του απλού – νομότυπου ίσως- πολίτη.
Τα δύο συστήματα διοίκησης, κεντρική και τοπική, ανταλλάσουν διευκρινιστικές εγκυκλίους για το ποιος τελικά θα αρμέξει την αγελάδα!
Η μεν κεντρική εξουσία βγάζει ένα διάτρητο Νόμο με μοναδικό στόχο την εξοικονόμηση χρημάτων, η δε τοπική απροκάλυπτα πλέον ακυρώνει το γνωστό … πρώτα ο πολίτης … της πάλαι ποτέ [πριν δυο τρεις μήνες] προεκλογικής περιόδου, βγάζοντας τον πολίτη στον τάκο ζητώντας του, τι άλλο; Χρήματα, παραπάνω χρήματα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο!
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Ο εκβιασμός σε πλήρη εξέλιξη. Η αφερεγγυότητα αυταπόδεικτη.
Για να πούμε τα πράγματα πιο απλά.
Πήρε η κεντρική εξουσία το υποκρατίδιο της πολεοδομίας από την Νομαρχία και το προσάρτησε στην αυτοδιοίκηση. Έβαλε το ένα μπάχαλο μέσα στο άλλο μπάχαλο. Και όχι μόνο αυτό, δεν φρόντισε – εκ του πονηρού όπως φαίνεται- να καλύψει νομοθετικά τον τρόπο λειτουργίας στα δύο μπάχαλα. Το γνωστό ελληνικό, βλέπουμε και κάνουμε.
Και τώρα που δεν υπάρχουν χρήματα για τον Καλλικράτη, λέει η κεντρική εξουσία, πάρε τα χρήματα από τους ημιυπαιθρίους μέσω πολεοδομίας, χρησιμοποιώντας την δημοτική δυνατότητα για επιβολή αναδρομικών δημοτικών τελών! Να ο Καλλικράτης! Να ο Νόμος που θα άλλαζε υπέρ του πολίτη, τον διοικητικό χάρτη της χώρας. Μετατράπηκε –εκτός των άλλων- στην πρώτη ευκαιρία, σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό!
Η εφαρμογή του Καλλικράτη, σύμφωνα και με τα λόγια του κ.Ραγκούση, αφέθηκε στα χέρια των τοπικών αρχόντων. Αυτών που εξέλεξε ο λαός, με τις κομματικές στις περισσότερες φορές υποδείξεις και μάλιστα κάτω από την ¨προυπόθεση¨ ενός άτυπου δημοψηφίσματος για την κυβερνητική πολιτική. Τώρα το αν αυτοί οι άρχοντες ήταν ικανοί η όχι, είναι ένα άλλο θέμα. Το αν ήξεραν και αυτοί που πάνε, είναι ένα άλλο θέμα. Το αποτέλεσμα μέχρι σήμερα όλων των διευρυμένων δήμων είναι ένα πανομοιότυπο σχεδόν μπάχαλο. Και τίποτα δεν δουλεύει και λεφτά δεν υπάρχουν.
Και έρχονται αυτοί οι άρχοντες να ρωτήσουν υποκριτικά τον κ.Ντόλιο. Να βάλουμε αναδρομικά δημοτικά τέλη στους ημιυπαίθριους; Και ο κ.Ντόλιος υποκριτικά και αυτός, απαντάει. Εφαρμόστε τον Νόμο. Ποιόν Νόμο; Της καςΜπιρμπίλη; Άλλον; Ποιόν; Και στο βάθος, υπό το βάρος και την πίεση της δημοσιότητας, φάνηκε η ανάγκη ενός νέου (!!!) Νόμου που θα καλύψει την τρύπα του παλιού. Να νομοθετηθεί δηλαδή ότι ο ταλαίπωρος πολίτης δεν θα πληρώσει έξτρα δημοτικά τέλη και μάλιστα αναδρομικά πέντε ετών!
Τα πράγματα θα ήταν ίσως πιο απλά αν κάθε δημοτικός άρχοντας έπαιρνε μια απόφαση στο δημοτικό του συμβούλιο, ότι δεν θα ζητήσει έξτρα δημοτικά τέλη. Όμως κανείς δεν το κάνει. Ούτε οι από την κυβέρνηση στηριχθέντες, ούτε οι αντιμνημονιακοί αντιστασιακοί της αντιπολίτευσης.
O tempora o mores!
Αυτά για να ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο.
Οι Απέναντι
Το μπάχαλο παραμένει μαζί με τη Ντόρα, που μόλις τώρα προσγειώθηκε στην Ελλάδα από τη μακρινή Ταϊτή και τα βρίσκει όλα μπάχαλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου