3/11/11

Η εγωιστική(;) στάση της Νέας Δημοκρατίας


Το ότι ζούμε σε μία περίοδο πρωτοφανών πολιτικών και  οικονομικών δεδομένων, σε τοπικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, είναι γεγονός.

Το ότι σε αυτή την συγκυρία η κυβέρνηση του Πασοκ, δεν θα ¨έφτανε¨  για να αντιμετωπιστούν οι εξελίξεις, ήταν επίσης γεγονός εύκολο στην διαπίστωση του. Οποιαδήποτε μονοκομματική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί το βάρος των αποφάσεων και την κρισιμότητα των υποχρεώσεων της χώρας. 
Ήταν από το 2010 περισσότερο και από οφθαλμοφανές ότι η χώρα χρειαζόταν κάτι περισσότερο από μια οποιαδήποτε μονόχρωμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Χρειαζόταν μια υπερκομματική συσπείρωση που με αίσθηση ευθύνης και ρεαλισμού, θα έκανε μια υπέρβαση και θα στοιχιζόταν πίσω από το μέγιστο των υποχρεώσεων του πολιτικού συστήματος, την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και της χώρας.  
Στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία, χώρες με μικρότερη δημοκρατική εμπειρία από την δική μας, οι πολιτικές δυνάμεις, προς όφελος της πατρίδας τους, έκαναν αυτήν την υπέρβαση πολύ πριν την αναγκαιότητα της. Τα αποτελέσματα για αυτές τις χώρες απέχουν πολύ από το μπάχαλο που συμβαίνει εδώ.
Στην δική μας χώρα, η διαφωνία Κυβέρνησης και Αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτέλεσε την Λυδία λίθο και των δυσάρεστων εξελίξεων και των δυσβάστακτων για τον λαό μέτρων.
Η Αξιωματική αντιπολίτευση και μέρος της ελάσσονος, δεν άρθηκε στο ύψος των περιστάσεων και της αποστολής της. Δεν κατάλαβαν το απλό, ότι πρέπει να συνδράμουν στην προσπάθεια και υποχρεούνται, αυτοί, να διορθώσουν τα όποια σφάλματα έκανε και για τα οποία κατηγορούσαν την Κυβέρνηση. Η πολιτική του καναπέ και η οχύρωση πίσω από το εγωιστικό ¨δεν συναινώ στο λάθος¨ ήταν και δυστυχώς εξακολουθεί να είναι η πέραν πάσης λογικής και υπευθυνότητας, θέση. Νάζια και παιδιαρίσματα σε βάρος της πατρίδας μας, την ώρα που ο πλανήτης ολόκληρος μας έχει στην μπούκα και οι Μερκοζί μας φτύνουν κυριολεκτικά. Αυτή είναι η ¨υπεύθυνη¨ Αξιωματική αντιπολίτευση που ακόμα και τώρα, την ύστατη ώρα, δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί το μέγεθος της καταστροφής που προκαλεί.
Αν αυτό δεν είναι εγωιστικό, για να μην πούμε κάτι άλλο, τότε τι είναι;
Κακή η κυβέρνηση.
Με κεφαλαιώδη λάθη ο ΓΑΠ.
Μικρός, στην κυριολεξία της λέξης, ο Σαμαράς.
Ανύπαρκτος ο Καρατζαφέρης.
Αίολος ο Τσίπρας.
Εκτός τόπου και χρόνου το ΚΚΕ, ως συνήθως.
Μία ελπίδα μένει για τον δύστυχο αυτό τόπο και τον πολλαπλά βασανισμένο λαό της.
Ο Θεός της Ελλάδας!



Οι Απέναντι  

1 σχόλιο:

Armonistas είπε...

Οpen είναι το mind, μερικές αλήθειες λέει, αλλά οι πασοκο-ουλές είναι ευδιάκριτες και έχουν αφήσει τα σημάδια τους...

Related Posts with Thumbnails