Με ένα πολύ βαρύ χαρακτηρισμό οι πολύ νεαρές γενιές αναφέρονται στην περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου. Ίσως όχι άδικα αν σκεφτούμε το που έφτασε η πατρίδα μας από αυτή την γενιά που κρατάει σήμερα τα ηνία της χώρας. Είναι μια γενιά που από τα κάγκελα της ωριμότητας έφτασε στην ευδαιμονία του παλιμπαιδισμού. Μια γενιά που ποτέ δεν μεγάλωσε, εξακολουθεί να θεωρεί εαυτόν ¨νέα¨ γενιά, δικαιολογώντας με αυτή την πρόφαση τα όποια λάθη της. Λάθη όμως που πληρώνουν, πέραν από την ίδια και οι παλαιότερες και οι νεώτερες γενιές. Λάθη για τα οποία μια συγνώμη δεν φτάνει ακόμα και αν βγούμε από το σημερινό εφιάλτη και επανέλθουμε στον δρόμο της ευημερίας.
Αυτό όμως που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει για αυτή την γενιά είναι το γεγονός ότι από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι σήμερα, έφερε τα πάνω κάτω στην χώρα. Αν μπορούσε κανείς να θυμηθεί την εικόνα μιας βαθειά συντηρητικής, φοβικής, εσωστρεφούς κοινωνίας των ’60 και ’70 και την συγκρίνει με την σημερινή, θα δει αμέσως την διαφορά. Για τον τρόπο και το επίπεδο ζωής δεν μιλάμε. Καμία σύγκριση. Αρκεί κανείς να δει μια παλιά ελληνική ταινία με λίγο πιο παρατηρητική ματιά και θα καταλάβει.
Ακόμα και σε επίπεδο πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων το επίπεδο του ενδιαφέροντος για τον όποιο τρίτο παρατηρητή είναι υψηλό. Καμία κοινωνία, μέσα σε μόλις σαράντα χρόνια, δεν έκανε τόσα άλματα όσα η δική μας υπό την σκέπη της¨ γ@@@@@νης¨ αυτής γενιάς. Και αν ακόμα οι νέοι (και ίσως κι οι παλαιότεροι) την χαρακτηρίζουν έτσι, δεν θα πρέπει να ξεχνούν ότι τα σημερινά δεδομένα που ανατρέπονται και για τα οποία εκφράζουν αιτιολογημένα την αγανάκτηση τους, οφείλονται σχεδόν όλα, στην αναμφισβήτητη επίδρασης της γενιάς του Πολυτεχνείου.
Θα λέγαμε αναμφισβήτητα μια ενδιαφέρουσα γενιά, αν μπορούσαμε να αποστασιοποιηθούμε από την σημερινή πραγματικότητα. Μια γενιά που το υπερβατικό της ξεκίνημα μας έκανε να εναποθέσουμε ελπίδες πάνω της και να απογοητευτούμε από το μέχρι σήμερα αποτέλεσμα της. Μια γενιά καθρέπτη, όπου τα είδωλα των καλών και των κακών, των τιμίων και των λαμογιών, των προοδευτικών και των συντηρητικών, των έξυπνων και των θυμάτων, των νεοελλήνων γενικά με τα διαχρονικά προτερήματα και ελαττώματα τους, εμφανίζονται με κάθε ανατριχιαστική θα λέγαμε λεπτομέρεια. Μια γενιά, σάρκα από την σάρκα αυτού του λαού.
Ας μην είμαστε άδικοι μαζί της.
Εξ άλλου αυτοί στήθηκαν στα κάγκελα μπροστά από τα τανκς ……..
Στη μνήμη του Πολυτεχνείου
Οι Απέναντι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου