Τα καημένα είναι όλα τα ανθρωπάκια που βλέπουμε -θέλοντας και μη- στα τοπικά μας κανάλια τις τελευταίες μέρες σε επαναλήψεις των επαναλήψεων.Βλέπουμε χορούς της πίττας όπου πρόεδρος κράζει
''Θα παρακαλούσα τον Πάτερ.... να προσέλθει προς την κοπή της πίττας''
Ο μπαρμπα-Νίκος χορεύει μέσα στο λουλουδικό......Τα άλλα τα έχει τακτοποιημένα.
Βλέπουμε κάτι κίτρινες γραβάτες να φορά ο Οικολόγος και ο μάστερ δικηγόρος και το φάντασμα της νομαρχίας να επανέρχεται - εκλογές έρχονται- σε άλλη πίττα.
Η σημαία και η Αγία Βαρβάρα, η σημαία και ο Άγιος Σώστης, άμφια ευλογίες και λόγοι.
Μερά υπόκλιση στο κλαρίνο και η ζωή τραβά την κατηφόρα.
Όλα τα καημένα πάνε να χαιρετίσουν να τα δουν για να μην τα ξεχάσουν.Εκλογές, εκλογές.
Χωρίς ντροπή τα καημένα, ανάλογα από ποιά πλευρά βρίσκονται, διεκδικούν κατοχή του μαγικού ραβδιού που θα μας βγάλει από την κρίση μας.Σωτήρες αυτόκλητοι.Υποκριτές αξεπέραστοι.
Χωρίς τσίπα, αυτοί που ψήφισαν το μνημόνιο που δεν διάβασαν, και αυτοί που καταψήφισαν το μνημόνιο που δεν ήξεραν πόσες σελίδες είχε παίρνουν μικρόφωνο να πουν τη μπαρούφα τους.
Ο σεριφ-Περιφ δεν χάνει ευκαιρία για εμφανίσεις σε πίτες, χαμομήλια, εκδηλώσεις.Σωτήρας και αυτός.Τη δουλειά τη βγάζει το λόμπι.Το λόμπι που έχει στήσει σε κάθε γραφειάκι του φέουδου με τα εξαθλιωμένα πλέον δημόσια καημένα.
Και εμείς τι κάνουμε;
Ψάχνουμε για δουλειά που δεν θα βρούμε;
Έχουμε δουλειά πολύ επείγουσα.
Να τους πάρουμε με τα γιαούρτια και τον τοματοπελτέ.
Το αποτέλεσμα θα είναι ροζ. Γιαουρτοντοματοπελτές.
Ας είναι αυτό το ροζ όνειρό μας.
Καλό Φλεβάρη, μαχητικό.
Χωρίς τα καημένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου