Ο κουβαρντάς και τα γουρουνόπουλα

‘Ήταν μια φορά κάτι άμοιρα γουρουνόπουλα στην εξοχή της Κορινθίας
Το αφεντικό τους, χασάπης το επάγγελμα, δεν ήθελε να τα πουλάει σαν ωμό κρέας.
‘Ηθελε πρώτα να τα περιποιηθεί γι’ αυτό τα έψηνε και τα πουλούσε στο δρόμο ( παρανόμως)
Ο διπλανός νόμιμος ταβερνιάρης αντέδρασε για τον αθέμιτο ανταγωνισμό και έκανε τα χρειαζούμενα για την καταγγελία εναντίον του γείτονα χασάπη.
Πήγε ένταλμα στην αστυνομία να κλείσει το χασάπικο.
Παρενέβη ο μεγάλος αρχηγός του νομού στον διευθυντή του τμήματος.
Έδωσε Σολομώντεια κουβαρνταλίδικη λύση.
Είπε : ’’ αφήστε τον χασάπη μου ήσυχο και εγώ θα αγοράζω όλα τα γουρουνόπουλα του ταβερνιάρη αν του μένουν’’
Αυτό που δεν έχει διευκρινιστεί είναι από ποιο ταμείο έκανε τον κουβαρντά.

Τα γουρουνάκια πουλιούνται ακόμα στο ίδιο σημείο.
Κάποια απορία ;
Αν ναι ας αναρρωτηθούμε ποιούς ψηφίζουμε.
Αυτούς που κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Και μάλιστα κρατικά.