Πως περνούν τα χρόνια...

Ε, ήπιαμε λίγο παραπάνω χτες  κάτι σφηνάκια


Είχαμε γενέθλια. Υδροχόοι βαρβάτοι

Τρία χρονάκια πριν, σαν σήμερα , ξεκινήσαμε από αυτό το σημείο

 Τα χώσαμε  δεξιά και αριστερά, μας τα χώσατε, σας διαβάσαμε, μας διαβάσατε.

Δεν άλλαξαν και πολλά.

Το βιολί βιολάκι (των πολιτικών και λοιπόν παραγοντίσκων)

Λίγο διαφορετικά σκεφτόμαστε εμείς οι υπόλοιποι, απ'έξω

Υποψιασμένοι, αγανακτισμένοι, πικραμένοι.

Αυτός ο τόπος χαΐρι δε βλέπει όσο υπάρχει κουτάλα, ρεμούλα, πολιτικούρα και ψευτιές της συμφοράς.

Ευτυχώς γίναμε πολλά αυθόρμητα μπλογκς...

Αυτό είναι το καλό..γιατί οι ''επαγγελματίες'' μόνο έτσι στριμώχνονται και ξέρουνε ότι τους παρακολουθούμε με στενό μαρκάρισμα.

Δεν μας σκιάζει η φοβέρα, δεν μας πλακώνει η σκλαβιά των αφεντικών.

Διότι εμάς η τσέπη μας είναι αδειανή και δεν μας μιζώνει κανένας για να γράφουμε.

Πολλά αφεντικά και μούρες αναχώρησαν τελευταίως.

'Άλλες με κουστούμι, άλλες με καμπαρντίνες, άλλες με σομπρέρο.

Ειδήσεις και μέσα δεν υπάρχουν, μόνο νιαουρίσματα , νάζια και γλείψιμο.

Σας ευχαριστούμε όλους, αναγνώστες και μπλόγκερς.

Ελεάννα- Ιφιγένεια-Πάλκο-Τι με λες-Σε τσάκωσα… χαθήκαμε.

Κορινθίξ, το Γιώργη τον βγάλαμε όξω στο μπαλκόνι για τιμωρία.(Εντάξει;)

Κοτζάμ Γουγάς γύρισε πλώρη, εμείς μόνο μπαλκονάτο τον έχουμε.

Μετακομματικοί ,εμείς; Παλαιοκομματικός, εσύ.

Πολλά μάκια, κακία δεν κρατάμε, τη ζαχαρένια μας δεν τη χαλάμε

Εμείς και εμείς