Συνέχεια από την προηγούμενη ανάρτηση......
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με την σειρά. Εκλέχθηκε ο κ Δέδες αντί-περιφερειάρχης Κορινθίας. Ε και; Τι διαφορά είδαμε από την διοίκηση Ταγαρά; Για να μην πούμε ότι το όποιο έργο Ταγαρά είναι σαφώς ογκωδέστερο από αυτό της σημερινής αρχής στην πρώτη χρονιά αλλά δίνουμε και ελαφρυντικό λόγω της κρίσης.
Να αναφερθούμε στα ¨παράπονα¨ του αντιπεριφερειάρχη για αρμοδιότητες που ακόμα, δεν έχει και κάνει απλώς διεκπεραιωτική δουλειά αφού δεν μπορεί να υπογράψει ούτε ένα έγγραφο;
Να αναφερθούμε σε απλή παρουσία, έτσι προς χάριν του τηλεοπτικού φακού για να μην λένε οι πολίτες ότι δεν ενδιαφέρεται ο αντιπεριφερειάρχης, για τις όποιες, ανούσιες συνήθως, συσκέψεις Τατούλη, στην Κόρινθο;
Ή μήπως να αναφερθούμε στις διαφορές με ομόσταυλο τώρα, ειδικό αντι, πρώην αντίπαλο όμως στην διοίκησση Ταγαρά. Σημασία έχει πως έργο στο μέγαρο της Ιερατικής δεν έχει γίνει. Ή και αν έχει γίνει είναι στο μέγεθος του νετρονίου, αόρατο δηλαδή.
Από την άλλη, αντιπολίτευση στους Τατούλη-Δέδε, δεν εκλέχθηκε; Πέραν του ότι δεν θυμόμαστε ποιοι είναι, δεν έχουμε ακούσει καν την φωνούλα τους! Και να σκεφτείτε ότι ήθελαν αυτοί να μας διοικήσουν και πιθανόν ευελπιστούν να το κάνουν στο άμεσο μέλλον. Ποιοι, οι αόρατοι! Μπορεί να ετοιμάζονται και για βουλευτές.Ποιός το ξέρει; Κατά γενική ομολογία στο τέρμα της Δαμασκηνού επικρατεί ησυχία.
Να πάμε όμως και στην Κολιάτσου. Εκεί υπάρχει οργασμός! Φανταστικά σχέδια για μία πόλη φανταστική, γεμάτη υπέροχα έργα τέχνης, επιδείξεις μόδας, καθαρό πάτο λιμανιού και νερό πρώτης ποιότητας. Οραματικός κόσμος, η κοσμάρα μας!
Η αλήθεια είναι ότι αν το Πασοκ και η κυβέρνηση λειτουργούσαν στο πνεύμα και το βηματισμό Πνευματικού θα είχαμε βγει από την κρίση προ πολλού! Γιατί θα είχαμε τρελάνει και τους τροϊκανούς! Τα περί οργάνωσης του χάους της συνένωσης του Καλλικράτη, περικοπές, προγράμματα ενθάρρυνσης της τοπικής οικονομίας, κοινωνική ευαισθησία στους μη έχοντες (που δυστυχώς είμαστε όλοι πια) αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της περιοχής και άλλα διάφορα, απλά δεν υπάρχουν!
Για να μην πούμε και για τα πιο απλά όπως, μια πόλη καθαρή, βρε αδελφέ, ανθρώπινη.
Εδώ φοβόμαστε να πιούμε νερό από την βρύση και αν κάνουμε μια βόλτα, φοβόμαστε μήπως και πεταχτεί κανένα άγαλμα ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένουμε.
Και από λόγια; Ουκ ολίγα. Ποταμός. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μας υποσχέσεις όπως ¨ο πρώτος δήμος της Ελλάδας¨, που δυστυχώς πίστεψαν, παρά την εφιαλτική εμπειρία της προηγούμενης τετραετίας, οι περισσότεροι ψηφοφόροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου