2/12/11

Πλατεία Περιβολάκια VS Δήμος Κορινθίων


Το Θράσος και η Υποκρισία της Μαγκιάς


Με μεγάλη έκπληξη παρακολουθήσαμε τα όσα συνέβησαν στο Δημοτικό Συμβούλιο την Παρασκευή 25/11, μεταξύ πολιτών από τα Περιβολάκια και δημοτικών συμβούλων. Πήραμε μια καλή γεύση (αν και το βίντεο ηχητικά δεν απέδιδε την πραγματικότητα) από τις φωνές, τις αντεγκλήσεις, την προσωρινή διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, το κούνημα του δακτύλου και από τις δύο πλευρές.

Το θέαμα, γιατί περί θεάματος για τοπική κατανάλωση πρόκειται, ήταν απογοητευτικό.

Κανείς και από τις δύο πλευρές, δεν μοιάζει να έχει αίσθηση ούτε της πραγματικότητας ούτε της ευθύνης, συλλογικής και προσωπικής, που όλοι πρέπει να φέρουμε.



Κατ’ αρχήν να ρωτήσουμε με ποιο δικαίωμα συνενώσεις πολιτών με χαρακτηριστικούς τίτλους όπως «ανοιχτή συνέλευση της πλατείας Περιβολάκια», «δεν πληρώνω» κλπ απαιτούν με το έτσι θέλω να βγάλει το δημοτικό συμβούλιο ένα ψήφισμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, όταν μάλιστα αυτά τα μέτρα, ακόμα και για αυτούς τους ίδιους, είναι πολιτικά ασαφή. Γιατί άλλο πράγμα είναι να ζητάς ένα ψήφισμα που να λέει ότι το χαράτσι είναι παράνομο και αντισυνταγματικό και άλλο πράγμα είναι να ζητάς την ενεργότερη και ουσιαστικότερη συνδρομή του δήμου στο να βοηθηθούν οι ασθενέστεροι οικονομικά συμπολίτες. Είναι τουλάχιστον αφελές να ζητάς από τον όποιο Σταυρέλη να νομιμοποιήσει ή όχι ένα νόμο-χαράτσι με δεδομένο ότι αυτό είναι αρμοδιότητα του ΣτΕ όπως πολύ σωστά ειπώθηκε. Από την άλλη, το κόλλημα αυτό, δείγμα πολιτικής ανωριμότητας, έριξε στα σκουπίδια το μόνο εφικτό για εκείνη την στιγμή, το αναγκαστεί δηλαδή ο δήμος να πάρει την απόφαση να απαλλάξει από δημοτικά τέλη όσους αδυνατούν αποδεδειγμένα να πληρώσουν, συνδράμοντας με αυτόν τον, μόνο ουσιαστικό, τρόπο τους ασθενέστερους. Η πρόταση έγινε αλλά υποκριτικά η δημοτική αρχή και ασυναίσθητα θέλουμε να πιστεύουμε, οι διαμαρτυρόμενοι την πέρασαν ντούκου. Χαρακτηριστικό όμως δείγμα πολιτικής ασάφειας ως προς τον στόχο και ανοργανωσιάς που πολύ εύκολα καταλήγει σε οχλοκρατία. Από την άλλη, ακόμα και αν προκαλείσαι, το να μιλάς δημόσια, σε εκλεγμένους από συμπολίτες σου εκπροσώπους χρησιμοποιώντας τον ενικό χρόνο, με θράσος, σε τόνο υποτιμητικό, κουνώντας μάλιστα το δάχτυλο σου, ποιο κύρος μπορεί να δώσει στο όποιο αίτημα σου. Υπάρχει άραγε περίπτωση αυτός στον οποίο απευθύνεσαι με αυτόν τον τρόπο να συναινέσει και να μην αντιδράσει;   Δεν είναι λογικό λοιπόν να σκεφτούμε ότι στην ουσία δεν σε ενδιαφέρει το αποτέλεσμα του αιτήματος αλλά μόνο ο τζερτζελές που θα γίνει. Ο εμπλουτισμός του παλμαρέ με μία ακόμη ακτιβίστικη δράση ενδιαφέρει και όχι το να πάρεις μια σωστή απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Αυτό είναι το συμπέρασμα. Και μετά κλείνεις τα φώτα για να διδάξεις ότι η άμεση δημοκρατία μπορεί να επιβάλει και τέτοιου είδους ποινές για παραδειγματισμό! Γραφικότητες όμως αυτού του στυλ έβαλαν πολλά πετραδάκια στο σημερινό μας κατάντημα και σαν πόλη και σαν χώρα. Το αποτέλεσμα, δυστυχώς και κυρίως για αυτούς στο όνομα των οποίων έγινε η παρέμβαση, μηδέν εις το πηλίκο!



Μα μήπως ήταν καλύτερη η αντίδραση των περισσότερων δημοτικών συμβούλων; Σαφώς όχι. Αυτό δεν ήταν εικόνα υπεύθυνων δημοσίων ανδρών. Ξεκινώντας από τον Πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου κ Σταυρέλη, που με το γνωστό του ύφος και στυλ θύμιζε δάσκαλο, καθηγητή, της δεκαετίας του 50 που από έδρας επιπλήττει απείθαρχους νεανίας! Με την συμπεριφορά του και τον επίσης επιτιμητικό του λόγο, το κούνημα του δεξιού του δείκτη, έριξε πολύ νερό στο να εκτραχυνθεί η κατάσταση. Ανέβασε τα επίπεδα της αδρεναλίνης και συνέβαλε στην οχλοκρατία με χιλιοειπωμένα άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Σε δείγμα της κοινωνικής αναισθησίας, απόφυγε να βάλει το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων, ως συνήθως κάνουν όταν το θέμα καίει και υπάρχει περίπτωση να πληρώσει ο δήμος κανένα ευρώ.  Άλλοι σύμβουλοι της πλειοψηφείας περιέφεραν τον ευθυτενή και (όχι πάντα) λυγερόκορμο κορμό τους, έτοιμοι να μπουκάρουν, ποιος ξέρει που. Για καλό και για κακό όμως είχαν και την πλαϊνή πόρτα ανοιχτή. Μη γίνει και τίποτα. Άλλοι, μισοκρυμμένοι πίσω από άλλους, είχαν ανοίξει όχι με το καλύτερο λεξιλόγιο, έντονη συζήτηση με τους απέναντι με επίσης έντονες χειρονομίες. Και όλοι όρθιοι, τσαμπουκαλεμένοι λες και τους μίλαγε ο χειρότερος εχθρός τους και όχι συμπολίτες τους που έστω με αυτόν τον άκομψο τρόπο έθεταν ένα θέμα. Έχει χαθεί το μέτρο πιά.

Οι δημοτικοί σύμβουλοι είναι εκεί, στο δημοτικό συμβούλιο, για να ακούν τους πολίτες και να ενεργούν για το συμφέρον τους και όχι για να ορμάνε σε όποιον έχει διαφορετική άποψη. Το να κάθονται στις θέσεις τους, να ακούσουν τα αιτήματα και μετά ο κ. Σταυρέλης να εκφράσει το σώμα με τον δέοντα ως εκ του ρόλου του συναινετικό – συνθετικό, τρόπο, είναι ψιλά γράμματα για το σύνολο σχεδόν αυτού του δημοτικού συμβουλίου. Και λέμε σχεδόν γιατί δε μπορούμε να μην εξαιρέσουμε την προσωπική προσπάθεια του κ.Γιώτη να συζητήσει τουλάχιστον αλλά και την Κίνηση Πολιτών. Και οι τρείς δημοτικοί της σύμβουλοι, καθήμενοι, με κατεβασμένα σχεδόν τα κεφάλια παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα. Και ας ήταν τόσο κοντά στους διαμαρτυρόμενους και διαπληκτιζόμενους. Άψογοι, μπράβο τους.



Να μην ξεχάσουμε όμως και τον μεγάλο απόντα. Τον κ. δήμαρχο. Να πούμε απλά και κορινθιακά ότι για άλλη μια φορά ο δήμαρχος λακίζει δια του αραβώνος! Πάλι θέση δεν πήρε, σε επιβεβαίωση όσων γράψαμε σε προηγούμενο μας σημείωμα.


Κρύφτηκε  ήδη δύο φορές....

Οι Απέναντι




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails