Επειδή θα έχουμε εκλογές…. εντοπίζουμε το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν θα επιχειρήσουμε εδώ μια ανάλυση πολιτικών θέσεων που όπως ποικιλοτρόπως και αν εμφανίζονται «δικαιολογούν» την διαφοροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ από μια «κοινή πολιτική λογική και πρακτική» που επίμονα προβάλλεται από τμήματα του πολιτικού συστήματος. Θα προσπαθήσουμε να αιτιολογήσουμε αυτή την ίδια την ποικιλότητα θέσεων, ορατή και γνωστή πλέον σε όλους.

Κανείς μας ειλικρινά, δεν θα ήθελε να είναι τούτη την στιγμή στην θέση του Αλ. Τσίπρα. Είναι τουλάχιστον ψυχοφθόρο από την μία να προσπαθείς να αντιμετωπίσεις την «κοινή λογική» της πραγματικότητας και της κρισιμότητας των στιγμών και από την άλλη να προσπαθείς να πείσεις φίλους και συντρόφους για το νόημα της πολιτικής που είναι η τέχνη του εφικτού.

Ο Αλ. Τσίπρας προΐσταται ενός πολιτικού σχηματισμού ο οποίος αποτελείται από ένα άγνωστο τουλάχιστον σε εμάς αριθμό συνιστωσών που καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα από τον πολυκερματισμένο χώρο της Αριστεράς. Οι 11 τουλάχιστον μεγαλύτερες από αυτές όπως αναφέρονται στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι :

- Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας

- Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά

- Διεθνιστική Εργατική Αριστερά

- Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου

- Κίνηση Ενεργών Πολιτών

- Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς

- Κόκκινο

- Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας

- Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας

- Ομάδα Ριζοσπαστικής Αριστεράς ΡΟΖΑ

- Σοσιαλιστική Αριστερά

Όλες αυτές και άλλες μικρότερης εμβέλειας κάτω από τον τίτλο «Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο» συνθέτουν μια συνισταμένη που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ.

Η ύπαρξη συνιστωσών – τάσεων δεν είναι όρος άγνωστος στον χώρο των πολιτικών σχηματισμών. Το αντίθετο μάλιστα. Υπάρχουν και θεωρείται μάλιστα ως έκφραση δημοκρατίας η ύπαρξη τους σε μεγάλους πολιτικούς σχηματισμούς. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας για παράδειγμα έχει νομοθετικά θα λέγαμε αναγνωρίσει την ύπαρξη τους στους κόλπους του. Και στην Ελλάδα όμως ημί-νόμιμα ή ημί-παράνομα υπάρχουν και εμφανίζονται ανά εποχές στους δικούς μας πολιτικούς σχηματισμούς παρά την φαινομενική ομοιογένεια τους.

Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως η ύπαρξη και η αυτόνομη παρουσία και δράση τους αποτελεί συστατικό στοιχείο του πολιτικού του σχηματισμού. Και εδώ είναι το κλειδί.

Η βάση για την διαμόρφωση μιας θέσης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το μίνιμουμ μιας συμφωνίας του μάξιμουμ αριθμού των συνιστωσών. Η κάθε συνιστώσα συμφωνεί σε μία θέση κάτω από το δικό της πρίσμα, την δική της οπτική γωνία, τις δικές της κόκκινες γραμμές. Συμφωνεί μέχρι να … διαφωνήσει και διαφωνεί μέχρι να συμφωνήσει!

Γνωστά πράγματα!

Αν δε σε αυτό προσθέσουμε την (ηθελημένη;) απουσία μιας κυρίαρχης τάσης που θα έδινε το χρώμα και το πρόσημο στον ΣΥΡΙΖΑ, τότε τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Οι συλλογικότητες του ενωτικού κοινωνικού μετώπου είναι ταυτόχρονα και δημοκρατική έκφραση και τροχοπέδη. Η πολυχρωμία του ΣΥΡΙΖΑ για να συντεθεί σε ακτίνα φωτός έχει ανάγκη από μια επιπλέον δημοκρατική διαδικασία αυτή της δημιουργίας ενός πολιτικού κόμματος με ενιαία δομή, έκφραση και συγκεκριμένους στόχους.

Όλα αυτά τα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ απέφευγε επιμελώς θα λέγαμε να κάνει αυτή την συζήτηση. Για λόγους μαζικότητας, για λόγους πολυσυλλεκτικότητας, ακόμα και για λόγους ψηφοθηρίας το βήμα δεν έγινε. Να συνυπολογίσουμε εδώ ότι όντας ο ΣΥΡΙΖΑ ένας πολιτικός σχηματισμός με μονοψήφιο αριθμό αποδοχής από το εκλογικό σώμα, άρα μακριά από την εξουσία και τις ευθύνες της, η συγκεκριμενοποίηση έκφρασης και στόχων δεν αποτελούσε πιεστικό για αυτούς πρόβλημα. Μπορούσαν άνετα να κινούνται με θεωρητικούς αφορισμούς και ασάφειες χωρίς κόστος.     

Αυτά όμως μέχρι τις εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλέον δικαίωμα να αγνοήσει και να απογοητεύσει τους ψηφοφόρους του. Η εντολή ήταν σαφής. Οργανωθείτε και εκπροσωπήστε μας. Υπερβείτε τις εφηβικές επιπολαιότητες και τις παθογένειες της Αριστεράς και πιάστε με υπευθυνότητα το τιμόνι της χώρας. Ήρθε η ώρα της Αριστεράς που λέει και το σύνθημα.

Και η ώρα αυτή, όπως λέει και ο σοβαρότερος των συντρόφων σας κ. Δραγασάκης επιβάλλει,

-την άμεση μετατροπή του μετώπου σε κόμμα, ακόμα και για εκλογικούς λόγους

-την επεξεργασία ενός προγράμματος κυβερνητικής πολιτικής σε αντικατάσταση του υπάρχοντος ό ορίζοντας του οποίου ήταν το 10%

- την άμεση προσγείωση του οικονομικού σας προγράμματος στην ρεαλιστική βάση της σκληρής πραγματικότητας του μνημονίου. Κανείς δεν παίζει με την δυστυχία του λαού.

Αυτή είναι και η εντολή της άλλης συνιστώσας, της μεγαλύτερης και προφανώς σοφότερης, αυτής των ψηφοφόρων σας.

Οι Απέναντι με ένα ερώτημα. Η Ρόζα ποια είναι βρε παιδιά;