Νάνο – Mall

« H αγορά της Κορίνθου δεν είναι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, είναι ένας μεγάλος χώρος για καφετέριες … (στον οποίο) με τις υπερβολικές –κατά την γνώμη μου- πεζοδρομήσεις αποκλείστηκαν εμπορικές επιχειρήσεις και δημιουργούνται προϋποθέσεις για mall στην περιφέρεια της πόλης.»

Τάδε έφη ο Πρόεδρος! Ε, όχι και ποιος Πρόεδρος (με πι κεφαλαίο)!

Ο Πρόεδρος του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Κορίνθου κ Β. Νανόπουλος.

Με αυτό το επιχείρημα και με την επίκληση της νομιμότητας ο κ Νανόπουλος δικαιολόγησε την απόφαση για το mall ή ότι άλλο τέλος πάντων θα γίνει στην θέση της Σωληνουργίας.

Και θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει αυτές τις δηλώσεις επειδή ο κ. Πρόεδρος αντιπροσωπεύει τον εμπορικό κόσμο της πόλης και τα συμφέροντα του.

 

Αυτό που καταρχήν, μας είναι δύσκολο να αντιληφθούμε είναι αν ο εμπορικός κόσμος περιλαμβάνει και τους ιδιοκτήτες των καφέ ή όχι. Γιατί αν ναι, προς τι οι … βολές;

Είναι αλήθεια ότι η σύσταση των εμπορικών δραστηριοτήτων μέσα αλλά και εν μέρει γύρω από τους πεζόδρομους έχει διαφοροποιηθεί αρκετά . Είναι ακόμα αλήθεια ότι εμπορικές δραστηριότητες σαν αυτές που έδιναν ένα ανατολίτικο χρώμα στην αγορά (παζάρι), σταμάτησαν. Έμειναν όμως και ανανεώθηκαν μάλιστα, παρά την κρίση, επιχειρήσεις  επιπέδου οι οποίες μαζί με τις καφετέριες δείχνουν την άλλη πλέον σύσταση εμπορικών δραστηριοτήτων στο κέντρο της πόλης.

Αυτές δεν αντιπροσωπεύονται από τον κ Πρόεδρο; Δεν αξίζουν υποστήριξης και ενθάρρυνσης ώστε να συνεχίσουν να συμβάλουν θετικά στην εικόνα της πόλης;

 

Μας είναι ακόμα δύσκολο να αντιληφθούμε το όραμα του κ. Προέδρου για το κέντρο αλλά και την περιφέρεια της πόλης. Πως ο Πρόεδρος και το Επιμελητήριο έχει σκεφτεί χωροταξικά την κατανομή των εμπορικών δραστηριοτήτων μέσα και γύρω από την πόλη για να μην επεκταθούμε ευρύτερα.

Από ότι μπορούμε να καταλάβουμε ούτε χωροταξικό ούτε ειδικευμένο master plan με το αντικείμενο του έχει το Επιμελητήριο για αυτό και κάθε φορά δικαιολογεί – εγκρίνει – απορρίπτει – κριτικάρει , ανάλογα με την μόδα και τις στιγμιαίες  τηλεοπτικές ή κοινωνικές «ανάγκες».

Για αυτό και δεν είναι εύκολο κανείς να καταλάβει τις θέσεις του για θέματα όπως , ναι ή κατά των πεζοδρόμων, ναι ή κατά του γκαράζ στα Περιβολάκια, ναι ή κατά της πεζοδρόμησης της Εθνικής Αντιστάσεως από την Κύπρου και κάτω, ναι ή κατά του γκρεμίσματος της Δημοτικής Αγοράς, ναι η κατά των μεγάλων καταστημάτων, των mall και που. Εν τέλει ναι η κατά της αναβάθμισης του κέντρου της πόλης και πως. Ναι ή κατά της σύγχρονης αντίληψης για την αισθητική και την εξέλιξη των πόλεων.

 

Όμως η σύγχυση που μας προκαλούν οι δηλώσεις του κ. Προέδρου γίνεται ακόμα πιο φανερή από το παρακάτω απόσπασμα.

« Γιατί θα γίνει mall; Θα γίνει, γιατί θα καλύψει κάποια ανάγκη των καταναλωτών, θα έχει εύκολο παρκινγκ, καλές τιμές, ποικιλία κλπ. Θα έπρεπε στην Κόρινθο να είχαμε δημιουργήσει αυτή την εξυπηρέτηση για το εμπορικό της κέντρο. Να μην έχει αποκλειστεί το  εμπορικό κέντρο η πρόσβαση των αυτοκινήτων και να υπάρχουν χώροι στάθμευσης κοντά στο κέντρο…».

Να υπονοεί ο κ Πρόεδρος ένα κέντρο της πόλης – mall, και μάλιστα μεγάλο; Ένα mall μόνο με καταναλωτές από τις 8.00’ έως τις 20.00’, χωρίς κατοίκους;

Να υπονοεί ο κ Πρόεδρος ότι αφού το κέντρο δεν είναι αυτών των προδιαγραφών, ε δικαιολογημένα τα όποια mall οπουδήποτε;

Ή να λέει στους όποιους αντιδρώντες (πιθανών και σε μέλη του Επιμελητηρίου) το απλό, ήθελες τα και έπαθες τα και … όλα καλά, πάμε παρακάτω!

Ότι και να λέει και να υπονοεί ο κ Πρόεδρος, εμείς να πούμε ότι πόλη χωρίς καταπράσινο πεζοδρομημένο κέντρο, ή είναι πάρα πολύ παλαιά τριτοκοσμική ή είναι αμιγώς βιομηχανική/ εμπορική πόλη.

 Και η Κόρινθος δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Είναι μια πόλη που προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της στο σύγχρονο περιβάλλον, με αργά ίσως και πολλές φορές αποτυχημένα, άστοχα και αμφιβόλου αισθητικής, βήματα.

Και το Επιμελητήριο και ο κ Πρόεδρος του θα πρέπει να συμβάλουν θετικά σε αυτή την προσπάθεια με προτάσεις, θέσεις, σχεδιασμούς, ειδικευμένες μελέτες και όχι μόνο με δηλώσεις … για τις δηλώσεις !

 

Χωρίς να υποστηρίζουμε ούτε τους  πολυπληθείς ημέτερους και μη καφετεριάδες και τα «έργα» τους, ούτε τις, δεδομένα αμφιβόλου ποιότητας και αισθητικής, πεζοδρομήσεις,

Οι Απέναντι