1/4/14

Ρε, άμα έχεις Charm …

Με τα σημερινά μου ψώνια,μωρά μου

Μωράκια μου, γεια σας. Καλέ sorry  που άργησα να σας γράψω αλλά είχα και εγώ τις δύσκολες μέρες μου. Όχι καλέ αυτές…, πονηροί!

Εννοώ αυτές με τη ΔΕΗ, τα χαράτσια του Μπένι, που ενώ τα έβαλε προσωρινά ο Στουρνάρας τα έκανε μόνιμα και διπλοπληρωμένα. Το τι μου έχει κάνει αυτός ο Στουρνάρας δεν λέγεται.  Είχα κι εγώ ένα Cayenne για τα ψώνια μου στα ΑΒ και με τρέλανε στα τεκμήρια. Τώρα τι είναι αυτό δεν ξέρω, μου το είπε ο λογιστής μου και με έστειλε, ο βάρβαρος, να καταθέσω τις πινακίδες στην Εφορία και να το κλειδώσω στο γκαράζ. Από μία άποψη καλύτερα βέβαια γιατί το να παρκάρεις στον ΑΒ ήταν πρόβλημα, ενώ τώρα με το μηχανάκι μια χαρά. Χαλάει λίγο το μαλί … αλλά μια χαρά.

Καλέ, σας έχω νέα
Χαίρομαι αλήθεια κάθε φορά που έρχονται οι εκλογές. Κάθε, μα κάθε φορά μου την πέφτουν όλοι οι υποψήφιοι. Όχι, καλέ πονηρά …, πονηροί. Να, στην αρχή για να μπω στο ψηφοδέλτιο – ωραία τύπισσα είμαι, φτου μου – και μετά για να τους ψηφίσω! Ναι, αλήθεια, δεν υπάρχει !
Αν και οι πέφτουλες γενικά με κολακεύουν ως θήλυ (πω πω λέξη που βρήκα!) το τι μαύρο έχουν φάει δεν λέγεται! Μη το πείτε όμως, αναμετάξυ μας τα λέμε.

Προ ημερών, που λέτε, μου την έπεσε ο Αλέκος μου. Με πήρε στο τηλέφωνο.
- Μία, μου λέει, θέλω να σε δω.
-Μπα, λέω εγώ, πως έτσι Αλέκο; Έχω να σε δω live από τότε που πήγαμε κρουαζιέρα με το κότερο του φίλου σου.
Άστα αυτά, μου λέει, μη τα λες και σε ακούνε. Κανόνισε και πες μου.
Κανόνισα λοιπόν και βρεθήκαμε στο μπαράκι στον Αι Γιώργη, για περισσότερη ησυχία.
- Τι τρέχει Αλέκο, του λέω, ανήσυχο σε βρίσκω.
- Ξέρεις, Μία, μου λέει, έχω πρόβλημα. Πρέπει να ανανεώσω τον συνδυασμό κατά 80% και θέλω να μπεις και εσύ στο ψηφοδέλτιο μου! Δεν πιστεύω, συνέχισε, να έχεις τίποτα επαφές και δεσμεύσεις με κανένα Νανόπουλο ή κανένα άλλο και σφαχτούμε.
- Αχ, βρε Αλέκο, του είπα και του χάιδεψα το μαλλί. Για πόσες ακόμα τετραετίες θα με ψήνεις για να παίρνεις κάθε φορά την ίδια αρνητική απάντηση;

Δεν είπε τίποτα και έφυγε μουτρωμένος. Η αλήθεια είναι, με προβλημάτισε. Όχι για τα μούτρα –θα του περάσει-, όχι για τη πρόταση για τον συνδυασμό αλλά γιατί το χέρι μου βάφτηκε καφεγκριζόμαυρο!
Ρε λες; είπα. Ο Αλέκος; Μπα, δεν μπορεί, σκέφτηκα, αλλά πάλι … πως!
Να πω την αμαρτία μου σκέφτηκα και άλλα αλλά δεν τα λέω γιατί ήταν μουτρωμένο το χρυσό μου.

Τώρα το πως τα καταφέρνω μωρά μου και κάθε φορά που μιλάω με υποψήφιο τον αφήνω μουτρωμένο, δεν το ξέρω.
Να, προ ημερών καθόμαστε σε ένα μπαράκι πλάτη με πλάτη στην αρχή, με τον Βασίλη τον Νανόπουλο. Τι κύριος, μωρά μου. Τι γούστο, τι φινέτσα, στο ντύσιμο και την συμπεριφορά. Φωνή βαθειά-γλυκιά και λόγος σίγουρος, ήρεμος, απλός. Με συνεπήρε χωρίς ακόμα να τον έχω δει. Όταν γίναμε μια παρέα –ξέρετε πως γίνονται εύκολα όλα αυτά- άρχισε να μου μιλάει μάλλον για την αυτοδιοίκηση ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Σε κάποια στιγμή τον ακούω να με ρωτάει : λοιπόν θα είμαστε μαζί σε αυτή την προσπάθεια;
-Πες μου τι ζώδιο είσαι και τι κολόνια φοράς, του απάντησα.
Λοιπόν μούτρωσε και δεν μου απάντησε.
Λέτε να έκανα γκάφα, μωρά μου; 

Και σήμερα το πρωί, που είχα πάει για κάτι ψώνια στο Κολωνάκι, πέφτω πάνω στον αναπληρωτή υπουργό ντε! Ορκισμένος, ξυρισμένος, κουστουμαρισμένος με το μουστάκι στυλ Τενέας μου λέει ( και απόρησα που μίλησε):
-Μία, τα έμαθες τα ευχάριστα, ε;  
-Αμ, πως, Νίκο μου, βούιξε ο τόπος, εγώ να μη μάθω; Ο Κόλλιας ξύρισε το μουστάκι του χτες βράδυ.
-Σε θέλω πλάι μου στις περιοδείες για το περιβάλλον, τραβάς κόσμο, είπε.
-Θέλει το περιβάλλον κόσμο, Νίκο;
-Όχι βρε κουτό, μου είπε. Σε θέλω να κάνουμε παιχνίδι για τον Τατούλη να σ’έχω μες τα μεγαλεία. Και έτσι βοηθάμε και τον Αλέκο! Μέσα από την οικολογία και το περιβάλλον.
Η αλήθεια είναι πως τα έχασα, αλλά πάλι είπα να το σκεφτώ μήπως μου κάνει καμία καλύτερη πρόταση ο Δέδες που είναι ο πιο ωραίος. Το άφησα σε εκκρεμότητα και μούτρωσε και ο υφυπουργός. Αμάν πια!

Σκέφτομαι όμως, μωρά μου, τι πόλη των αντιθέσεων είμαστε.
Άλλο charm – γνωστό ακατονόμαστο - ο Αλέκος, άλλο charm, noble charm, ο Βασίλης. Ατσαλάκωτο charm ο Ταγαράς, Ιτάλιαν charm ο Γιάννης ο Γκεζερλής. Μπρουτάλ o Πιέτρης. Ο Δέδες, κουκλί με φινέτσα.  Και κολλητά, πρώην βρώμικο αριστερό αμπέχωνο του ’70, ο Κουρεμπές και ο Ψιλογιαννόπουλος πιο σουλουπωμένος με αξεπέραστο κυματισμό στο μαλλί. Πάλι καλά που δεν έχουμε και το Μπούκουρας στάιλ.
Πολύ charm και διαφορετικό charm από αυτό των περασμένων εκλογών με το, τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε, στιλ του Γιώτη, τις καμπαρτίνες του Λούμπα και το χαμογελαστό ακαδημαϊκά ακαταλαβίστικο μπλα-μπλα του Κασίμη, με τις Άννες και τις Βάνες δίπλα του!

Σε τι πόλη ζούμε θεέ μου!

Η Μία σας από τους Απέναντι
ΥΓ. Πάντως μωρά μου, διασκεδάστε το … η Κόρινθος ποτέ δεν πεθαίνει !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails