Ο πονοκέφαλος πίσω από το παραβάν

Κυριακή των εκλογών. Για την κατηγορία σου. Για σένα που σκέφτεσαι .Τραβάς την κουρτίνα, μπαίνεις στο μικρό παραβάν και απλώνεις πάνω στο μικρό πάγκο τα ψηφοδέλτια. Ένα του κ. Πνευματικού, ένα του κ. Νανόπουλου και ένα λευκό. Τα κοιτάζεις, τα ξανακοιτάζεις και σκέφτεσαι : τι κάνω τώρα;

Η παραπάνω περιγραφή της σκηνής, είμαστε σίγουροι ότι αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο αριθμό από τους ψηφοφόρους της δεύτερης Κυριακής των εκλογών. Είναι η τελευταία πράξη, η τελική απόφαση, η εντέλει ενεργή τοποθέτηση για τα επόμενα πέντε χρόνια της τοπικής μας αυτοδιοίκησης. Για σένα που σκέφτεσαι…

Ο ψηφοφόρος και απέναντι του οι επιλογές του.

Επιλογές. Μεγάλη λέξη όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο.

Προσπερνάμε για να  σταθούμε μόνο στη στιγμή της τελικής επιλογής και της ευθύνης.

Αυτών που σκέπτονται…

Έχουν περάσει κάποιοι μήνες κλιμακούμενης προεκλογικής εκστρατείας. Τι να πρωτοθυμηθούμε;

 Θυμίζουμε δηλώσεις και αντιδηλώσεις για κρουαζιερόπλοια και εντερικές λοιμώξεις. Χειραψίες και χαμόγελα. Συμβούλους ένθεν και ένθεν να προβάλουν εαυτόν γεμάτοι ορμή και ενθουσιασμό. Υποψήφιο δήμαρχο  που θέλησε να γκρεμίσει την παράγκα αλλά γκρεμίστηκε ο ίδιος. Προεκλογικές συγκεντρώσεις με πύρινους, φορτισμένους συναισθηματικά λόγους για το ποιος και γιατί πρέπει να είναι η καλύτερη λύση για την πόλη και τα προβλήματα της. Πολυτελή προεκλογικά άλμπουμ. Θα θυμηθούμε τέλος και την ψηφοφορία της προηγούμενης Κυριακής όπου έληξε η όποια «υποχρέωση» στον φίλο τον γείτονα ή τον συγγενή που κατέβαινε με κάποιο, όποιο, συνδυασμό.

Τη δεύτερη Κυριακή υπάρχει ένα συγκεκριμένος προβληματισμός που πρέπει να καταλήξει σε μία και μόνο επιλογή. Για όσους  σκέφτονται…

Εδώ, τώρα, υπάρχουν τρία ψηφοδέλτια – λευκό, Νανόπουλος, Πνευματικός – και πρέπει να επιλεγεί ένα.

Να επιλεγεί το λευκό; Μα λευκό σημαίνει ότι δεν παίρνεις θέση στα πράγματα και τις καταστάσεις. Ποιος είσαι και δεν παίρνεις θέση; Είσαι υπεράνω; Είσαι αδιάφορος; Δεν έχεις γνώμη; Έχεις άλλη άποψη, τρίτη, που αφού δεν πέρασε στα παλιά σου τα παπούτσια και γαία πυρί μιχθήτω; Μα η γαία είναι και δική σου. Και η φωτιά θα πάρει σίγουρα και εσένα και το ξέρεις πολύ καλά.

Το λευκό δεν ήταν λύση και αυτό φάνηκε και από τα λίγα λευκά της ψηφοφορίας.

Να επιλεγεί το άκυρο; Άντε, έβγαλες το άχτι σου , ζωγράφισες και μια παλάμη..

Και μετά;

Τα άκυρα ήταν πολλά. Γιατί άραγε;

Πάμε στο πιο συγκεκριμένο, τη Συμμαχία Πολιτών του κ. Νανόπουλου.

Μεταξύ των δύο Κυριακών, ίσως εκ του πονηρού και από το ιερατείο του νυν διέρρευσαν οι εκλόγιμοι σύμβουλοι της Συμμαχίας. Όλοι χρωματισμένοι πολιτικά! Η διαρροή δεν διαψεύστηκε και πιάνοντας στο χέρι αυτό το ψηφοδέλτιο έχεις τον εξής προβληματισμό. Νέοι στον πολιτικό στίβο, άπειροι με τα αυτοδιοικητικά, εκλεγμένοι με τις θελήσεις συγκεκριμένης κομματικής δεξιάς και βάλε βάσης, επικαλούνται την ανατροπή. Οι καλές προθέσεις και η ανατροπή όμως προς τα πού θα γύρει; Πως θα είναι το αύριο μας; Όσο και αν το ψάξεις η απάντηση είναι δύσκολη και το διακινδυνεύεις.

Το τελευταίο ψηφοδέλτιο  του κ. Πνευματικού. Εδώ μια από τα ίδια. Οι γνωστοί δημοτικοί σύμβουλοι για το βίο και την πολιτεία τους, ο γνωστός με τα προτερήματα και τα ελαττώματα του δήμαρχος, για τρίτη μάλιστα φορά. Σαν ταινία θα περάσουν από το μυαλό σου και τα «έργα» και οι ημέρες της δημαρχίας Πνευματικού. Το κυκλοφοριακό, οι πεζόδρομοι που γλιστράνε, η αισθητική των έργων, το λιμάνι, το στρατόπεδο με τους μετανάστες, τα σκουπίδια. Οι παρατρεχάμενοι κολλητοί που στέκουν στην γωνία. Αυτό, που όλοι στην αντιπολίτευση αποκαλούν «σύστημα». Υπό κανονικές συνθήκες θα σκεφτόσουν αμέσως, ε φτάνει πια, όχι άλλο, αυτό το σύστημα το είδαμε και το ζήσαμε. Όταν σκέφτεσαι αντικειμενικά….

Είμαστε της γνώμης ότι ο καθένας που βρέθηκε σε αυτή την θέση έψαξε πολύ σε άλλα μονοπάτια λογικής για να κάνει την τελική του επιλογή. Και δεν είναι οι 54 ψήφοι διαφοράς  μεταξύ  των δύο μονομάχων που επιβεβαιώνουν την πόλωση και την μετατόπιση από την αυτοδιοικητική κριτική στην των πολιτικών κομμάτων. Είναι ότι αντί για τον «δικό μας δήμαρχο» διαλέξαμε τελικά ανάμεσα σε Ελιά και Στουρνάρα.

Αυτές ήταν οι επιλογές μας, αυτό ψηφίσαμε. Ότι χειρότερο δηλαδή!

Το να ξαναπούμε βέβαια για τις διαχρονικές ευθύνες της τοπικής αριστεράς που με πολύ ρηχή - αφελή λογική, πρώτη έσπευσε να «πολιτικοποιήσει» τις εκλογές και να αποσύρει την στήριξη της από την Κίνηση Πολιτών με την δημιουργία του συνοθυλεύματος της Πρωτοβουλίας των Αλληλέγγυων, είναι κάτι που όλοι πλέον το ξέρουν και που τα «κουκιά» της δεύτερης Κυριακής το αποδεικνύουν στην πράξη.

Δυστυχώς για την πόλη και τον δήμο μας οι πολιτικές παρωπίδες, μας ανάγκασαν να … πηδήξουμε από το παράθυρο της κοινής (αυτοδιοικητικής) λογικής μας.

Γιατί  με το συγκεκριμένο αποτέλεσμα – εν αναμονή του Εκλογοδικείου ή όχι- έχει χάσει ο δήμος και η πόλη της Κορίνθου. Και έχει χάσει από χέρι… είτε αυτό που ψήφισε, είτε αυτό που το άπλωσες να πάρεις το χαρτζιλίκι σου αφού δεν σκέφτεσαι και σου αρκεί το «δωράκι», είτε που αυτό δεν σηκώθηκε γροθιά να διεκδικήσει το μέλλον του.

Πάρε τώρα  τα χάπια σου για τον πονοκέφαλο.

Ο Πονοκέφαλος  είναι διαρκείας πέντε ακόμα χρόνων!

Οι Απέναντι