25/1/15

Δεν είν’ κακό!


Το να είσαι Νεοδημοκράτης δεν είν’ κακό πράγμα. Το να ανέχεσαι όμως την ιδεολογική στροφή (σιγά σιγά και βήμα βήμα) προς τον συντηρητισμό και το όριο του απολυταρχισμού, είναι. Το να εθελοτυφλείς όταν σε αντιπροσωπεύουν –πλέον- Αδώνηδες, Βορίδηδες, Βούλτεψες και Ντινόπουλοι, είναι. Το να ανέχεσαι αυτή η παράταξη να καταφεύγει στην διαστρέβλωση κάθε έννοιας κοινής λογικής και να καταφεύγει στο ψέμα που βγάζει μάτι, είναι. Το να υπολογίζεις –χωρίς καμία ντροπή- ότι η διασπορά και χρήση κάθε είδους φοβικών συνδρόμων βοηθά την παράταξη σου και να κρατήσει με νύχια και με δόντια την εξουσία και να κυβερνήσει την χώρα επ’ ωφελεία του λαού της, είναι. Όμως, το χειρότερο απ’ όλα είναι να πιστεύεις ενάντια στην καθημερινή σου πραγματικότητα ότι με αυτή την παράταξη και με αυτή την κυβέρνηση είμαστε καλύτερα από πέρυσι και πρόπερσι και ότι με αυτή τους την πολιτική θα δούμε αύριο άσπρη μέρα, …ε αυτό δεν τρώγεται!
Το να είσαι Πασόκος δεν είν’ κακό. Το να περιφέρεις όμως το αφυδατωμένο σκήνωμα του κόμματος που κάποτε εξέφραζε την κεντροαριστερά και την πολύπαθη μεσαία τάξη, πιστεύοντας ότι με την λιτανεία αυτή καθαγιάζεις την μέχρι σήμερα φθίνουσα πορεία, είναι. Το να πιστεύεις ότι οι διάφοροι Βενιζέλοι, Ρηγάδες και Κωνσταντινόπουλοι είναι άξιοι συνεχιστές του Α.Παπανδρέου, του Γενηματά, της Μελίνας, του Χαραλαμπόπουλου, της Φλέμιγκ, της Ακρίτα, του Αλευρά και τόσων άλλων, είναι. Το να βαυκαλίζεσαι με την Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη που ήλθε από την Ελιά, που ήλθε από τους 58 και τους 158, που ήλθαν από τους εκσυγχρονιστές που καθαγιάζουν τον Σημίτη, είναι. Το χειρότερο από όλα είναι να πιστεύεις ότι το Πασοκ του ’10 δεν είχε άλλο δρόμο από αυτόν του μνημονίου και ότι με τον Βαγγέλη (σήμερα και (θέλει και) αύριο) κρατάει την χώρα όρθια (και τον λαό στα τέσσερα).
Το να είσαι Ποτάμι δεν είν’ κακό.  Αυτό όμως το «αν χρειαστεί θα συνεργαστούμε με τη Ν.Δ., αν χρειαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ» το έχεις άραγε εμπεδώσει; Το ΟΦΑ (όπως φυσάει  ο άνεμος) είναι κακό, λέγαμε από μικροί, ε;
Το να είσαι με την Δημαρ δεν είν’ κακό. Μοιάζει να το έχεις το σύνθημα που έλεγε  «εκεί, εκεί, στη Β΄ Εθνική, μαζί με το Αιγάλεω και την Προοδευτική» ή μάλλον, «μαζί με τον Λεβέντη και τους Κυνηγούς». Η «περιφερόμενη θλίψη» και η ενσάρκωση (κατά Λένιν) των «χρήσιμων ηλιθίων», είναι.
Το να είσαι κουκουές δεν είν’ κακό. Το να προσθέτεις όμως και την γενιά σου στον ήδη μακρύ κατάλογο των γενιών που περιμένουν (μάταια;) την νομοτελειακή πορεία να καταλήξει στον σοσιαλιστικό Παράδεισο, όπου όλοι θα ζουν ευτυχισμένοι και αγκαλιασμένοι, είναι.
Τέλος το να είσαι Συριζαίος δεν είν’ κακό πράγμα. Στην πιο δύσκολη στιγμή της μεταπολιτευτικής περιόδου, μπορεί να αναλάβεις τις τύχες της χώρας. Το να αποδείξεις όμως ότι δεν είσαι ένας ετερόκλητος συνασπισμός εμμονικών νεομπολσεβίκων, αριστεριστών που ζητάνε «δικαίωση» (γράψε, εκδίκηση) για τα χαμένα νιάτα τους, βαθιοπασόκων και μοσχοθρεμμένων συνδικαλιστών του ευρύτερου «δημόσιου» τομέα  και «αντισυστημικών» καθηγητάδων που έχουν τρυγήσει το σύστημα όσο κανένας άλλος, είναι το μεγάλο σου στοίχημα. Θα τα καταφέρεις;
Ήμασταν που ήμασταν ήλθε και η κρίση και μας αποτέλειωσε.
Λίγη ντροπή (και αυτοκριτική) δεν είν’ κακό!

Ψηφίστε συνετά και άφοβα!!!!!


Οι Απέναντι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails