O κόσμος τό'χει τούμπανο...και εμείς κρυφό καμάρι

 

 

 

Πανηγύρι χαρακτήρισε ο κ. Τουλιάτος το Διεθνές (παρακαλούμε, και έτσι λένε οι αρχές του τόπου) Φεστιβάλ Κρουστών που διοργανώνεται για ένα μήνα στο νομό και που σαν δρώμενο «κάποιοι» φιλοδοξούν να γίνει Θεσμός με παγκόσμια εμβέλεια. Αυτά τα έχουμε ξανακούσει και για το Διεθνές (ξαναπαρακαλούμε) Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κορίνθου τότε με τον αμίμητο κ. Φλεβάρη με το γενικό πρόσταγμα.

Αυτό το κρουστό-πανηγύρι ξαναγέμισε τη δημοτική αγορά με άλλες φάτσες από την προηγούμενη γιορτή της πόλης που έκανε τότε η Κίνηση Πολιτών.

Στην αγορά πήγε και ο δήμαρχος Αλέκος- ναι αυτός που ήθελε να την γκρεμίσει, ναι αυτός που ήθελε να χτίσει ένα γυάλινο κτίριο. ‘Όχι μόνο πήγε, αλλά έβγαλε και λόγο καλλιτεχνικό ενώ συνάμα οραματιζόταν  το μέλλον της δημοτικής αγοράς, κάτι σαν Γκάζι- κάτι σαν τη Μπιενάλε, δεν ήταν και τόσο σίγουρος. Ο Αλέκος θέλει να δημιουργεί θεσμούς και δεσμούς. Άσχετα αν τους ξεχνάει μετά, άσχετα αν κυμαίνονται μεταξύ γιορτής της σαρδέλας,  Πελοποννησιακών καλλιστείων –δεν έλειψε ούτε από αυτά- φεστιβάλ θεάτρου και τουμπανοφεστιβάλ. Θεσμός να’ ναι, γιατί η πόλη πάσχει από θεσμούς.

Η έναρξη του πανηγυριού, είχε  Δέδε, Τατούλη, Νανόπουλο, Παπαγγελόπουλο και δημάρχους.Οι βουλευτές είπαν να μείνουν καλύτερα  στο σπίτι να γλυτώσουν  το γιουχάρισμα. Είχε και αρκετό κόσμο και παλμό από τη νεολαία, δηλαδή εμάς. Όμως το τελετουργικό ήταν αφάνταστα βαρετό με όλες αυτές τις ανούσιες ομιλίες των επισήμων, αφήστε που δεν αποφεύγεται η σαχλαμάρα γιατί όλοι αυτοί οι επίσημοι ακούνε από Χαρά Βέρα στα πανηγύρια των Αρκάδων μέχρι μουσικά σύνολα κλασικής στα φεγγάρια του Καζίνο(Πάνε και αυτά φέτος, πάπαλα) με ενδιάμεσο σταθμό κάτι κλαρίνα στη γιορτή της γκιόσας.

Ελάτε όμως που οι κάμερες ήταν εκεί και έπρεπε κάτι να πουν για τα κρουστά, για το θεσμό, για τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ, έλα που έπρεπε να φανούν πρωτοπόροι, καινοτόμοι, φινετσάτοι στην εικόνα που μπαίνει στα σπίτια;

 

Οι συντελεστές.Κοιτάξτε πρόσωπα και βγάλτε συμπέρασμα.

Για να μην  πούμε ότι η αναμνηστική  φωτογραφία « ήμουν και εγώ εδώ» αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Όλοι on stage σαν μαϊντανοί, παράταιροι με τους καλλιτέχνες.

Να πάμε τώρα  στη μουσική. Θέλαμε περισσότερο ήχο, περισσότερη μουσική και λιγότερα λόγια, μπορούσατε να το ρυθμίσετε. Εκεί που περιμένουμε κάτι διαφορετικό, να ξανά τα ίδια..Λόγοι πολιτικών.

Να πάμε και στην ουσία;

Διαβάσαμε στον Παρακείθε πολλά παράπονα. Γιατί πράγματι το Διεθνές Φεστιβάλ έχει εκδηλώσεις με εισιτήριο , και μαθήματα για τα παιδιά με  αμοιβή χωρίς αυτό να έχει γίνει σαφές από την αρχή. Τα νέα τρέχουν γρήγορα και δεν είναι καλά.

Τόσα λεφτά χάνονται από εδώ και από  εκεί, δεν μπορούσατε να πληρώσετε χορηγοί τους μουσικούς να κάνουν 2-3 μαθήματα στα παιδιά;

Εμάς αυτό δεν μας αρέσει και δη όταν οι της οργάνωσης είναι του αριστερού χώρου. Ας βρίσκατε τρόπο να διδάξετε τα παιδιά.

Εμείς ονειρευόμαστε έναν άλλο θεσμό. Ανοιχτό, στις πλατείες και τις αυλές των σχολείων, πάνω στις αμμουδιές, στην Αρχαία Κόρινθο και στο Αρχαίο Λιμάνι, στη Στυμφαλία, στο Φενεό με τα παιδιά τριγύρω καθισμένα να αφουγκράζονται και να μαθαίνουν μουσική.

Σήμερα κλείσατε και τον τέλειο ντραμίστα Κόλλια « λόγω καιρού» στο δημοτικό θέατρο.

Το θέατρο δεν είναι το Άλμπερτ Χωλ. Γιατί δεν τον πήγατε στον Πήγασο ν’ ακούσει και αυτός; Τι έγινε, τι χάλασε;

Θέλετε τη γνώμη μας;

Εμείς κουτόχορτο δεν τρώμε. Τα κάνατε όλοι τα παιχνιδάκια σας από Τρίπολη μέχρι εδώ. Για εκείνο το «Που ξέρεις καμιά φορά…»

Πριν λίγα χρόνια ούτε για Τουλιάτο ξέρατε, ούτε για ντράμερ Κόλλια.

Για Κώστα Κόλλια «Ερωτά μου Αγιάτρευτε μπορεί». Άμα σας εξετάσουμε, είσαστε εντελώς σκράπες. Γι’ αυτό μαζευτείτε και συγκεντρωθείτε.

Τα Φεστιβάλ χωράνε απαλά στην καθημερινότητα για να τη γλυκάνουν από τα πικρά που μας ταΐσατε τόσα χρόνια αλλά ας μην το κάνουμε θέμα σαν να είναι το Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. ’Ήρεμα.

Ξέρετε, κύριοι, Πολιτισμός σημαίνει και άλλα πράγματα, όπως κυκλοφοριακό, ηχορύπανση, σκουπίδια, λαθρομετανάστες, καθαριότητα,  ασφάλεια, ανάφλεξη χωματερών, πόσιμο νερό για όλο το δήμο, κοινωνική πολιτική, παιδικοί σταθμοί, πράσινο, ανακύκλωση, ελεύθεροι ποδηλατόδρομοι, ωραίοι δρόμοι, χώροι στάθμευσης, αστική συγκοινωνία και πολλά πολλά άλλα.

Χίλια Διεθνή Φεστιβάλ να κάνετε, αν αυτά δεν τα λύσετε η Κόρινθος θα παραμείνει αποθήκη για ψυχές , πράματα και προβλήματα που θα κρύβετε κάτω από τις μοκέτες.

Οι ΕΝΤΕΛΩΣ Απέναντι