Ο Τρίτος Παίκτης

            (Η προέκταση μιας ψύχραιμης ανάλυσης)

 

 

Είναι κοινός τόπος πια ότι το σκηνικό στις επόμενες δημοτικές εκλογές θα είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με αυτό όλων των προηγούμενων αναμετρήσεων. Από την μία το βάθεμα της κρίσης και από την άλλη η βίαιη έξοδος μας από την νιρβάνα του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού φέρνουν αλλαγές και σε πρόσωπα και σε συσχετισμούς και σε πολιτικές.

 

Νέα πρόσωπα κατά το δυνατόν λαμπερά και αλέρωτα κάνουν την εμφάνιση τους δίπλα στα ερωτηματικά για τα παλιά πρόσωπα, τις διαθέσεις και τις προοπτικές τους. Νέες προϋποθέσεις για το αν οι εκλογές θα γίνουν με αυτόν τον Καλλικράτη ή με έναν νέο. Νέες πολιτικές με μια πιθανή αλλαγή του τρόπου που θα ψηφίσουμε για δήμαρχο, δημοτικούς συμβούλους και δημοτικές παρατάξεις. Υπάρχει ακόμα και η σκέψη οι εκλογές να μεταφερθούν χρονικά για ποιο ευοίωνο, για την κυβέρνηση, χρόνο. Είναι βέβαιο πως το καζάνι αρχίζει από τώρα να βράζει και αν και ακόμα δεν χοχλάζει, έχει ένα ενδιαφέρον.

Με μεγάλο ενδιαφέρον διαβάσαμε τις αναλύσεις του τοπικού τύπου για όλα αυτά και το πώς στήνεται το δικό μας πολιτικό σκηνικό. Και για μεν τον δήμαρχο και την δημοτική πλειοψηφία τα έχουμε πει και εμείς πολλές φορές. Για την συνταυτισμένη με την δημοτική πλειοψηφία, τύποις μείζονα αντιπολίτευση επίσης.

Θα σταθούμε στον τρίτο από τους παίκτες, την Κίνηση Πολιτών. Εδώ τα πράγματα είναι αλλιώς!

Έχουμε παρατηρήσει και εμείς ότι η Κίνηση μετά την αποχώρηση Κασίμη έχασε την ζωντάνια και την στιβαρότητα του πολιτικού της λόγου όπως αυτή εκφραζόταν με τον κ. Καθηγητή. Το κακό με τους επιγόνους του είναι ότι η μεν πρώτη αρχηγός της δημοτικής ομάδας, κα Δασκαλοπούλου, απείχε παρασάγγας από το αυτοδιοικητικό προφίλ του κ. Κασίμη, ο δε δεύτερος κ. Χριστάκης  προσπαθεί με την πολιτική του εμπειρία να δώσει ένα στίγμα  χωρίς όμως να είναι – δεν θα μπορούσε άλλωστε – Κασίμης.

Θα πρέπει όμως εδώ να παρατηρήσουμε ότι η Κίνηση, παρά το σοκ, εξακολουθεί να έχει μία αλληγορική μεν αλλά αξιοπρόσεκτη παρουσία στο δημοτικό συμβούλιο. Και λέμε αλληγορική γιατί κινείται μεταξύ μιας άχρωμης αδιαφορίας έως ένα ευδιάκριτο παλαιοκομματισμό. Ανάλογα με την περίσταση! Και αυτό, με δεδομένο ότι τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου λίγοι τις παρακολουθούν, θα ήταν το μικρότερο κακό αν η Κίνηση είχε ταυτόχρονα την δράση και τις πρωτοβουλίες που είχε αναπτύξει παλαιότερα και που έκαναν την διαφορά με τις άλλες παρατάξεις. Ο συνδυασμός όμως μιας προβληματικής δημοτικής ομάδας με την εξαφάνιση της Κίνησης από την αγορά και τα δρώμενα της πόλης δεν είναι καλός, εκτός και μας εκπλήξουν, … στην τελική ευθεία.

Από την άλλη το γεγονός ότι η παράταξη δεν αποσυντέθηκε, μετά την αποχώρηση Κασίμη, όπως συμβαίνει συνήθως σε κάθε προσωποκεντρική παράταξη και ότι οι άνθρωποι της παρέμειναν κατά κάποιο τρόπο δίπλα και μέσα της, είναι και σημαντικό και θετικό. Είναι επιπλέον πρωτόγνωρο στην πολιτική ιστορία της πόλης που έχει να επιδείξει δημοτικές παρατάξεις που (αυτό)διαλύθηκαν αμέσως μετά την είσοδο τους στο δημοτικό συμβούλιο (Βλ. Γ. Ηλιόπουλος – Γ. Μάρκου)και παρά τα αξιοσημείωτα ποσοστά τους. Και αυτό κάτι λέει.

Τώρα το αν η παράταξη μοιάζει να μην κεφαλαιοποιεί την απαξία των πολιτικών κομμάτων – μήτρα των άλλων δημοτικών παρατάξεων, αυτό κατά την γνώμη μας δεν οφείλεται στην ίδια την Κίνηση αλλά στο καθ’ όλα προβληματικό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον που, για να το πούμε απλά, δεν αφήνει μυαλό και διάθεση στον κάθε πολίτη / δημότη, να ασχοληθεί και με τα του δήμου και των παρατάξεων. Τρανό παράδειγμα από την κεντρική πολιτική σκηνή το κόλλημα της αντιπολίτευσης σε ποσοστά που δεν συνάδουν με την όλο και διογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια από τα μνημόνια και τα μέτρα τους.

 

Αν και είναι πολύ νωρίς για μετρήσεις πιστεύουμε ότι η Κίνηση  ιδεολογικά και ουσιαστικά θα είναι ένας σημαντικός παίκτης (ή και μήλον της έριδος!) στις επόμενες εκλογές είτε αυτού του δήμου, είτε του ακόμα πιο διευρυμένου, όπως οι πληροφορίες θέλουν να λένε.

Αν δε, επανακάμψει γερός και δυνατός ο κ. Κασίμης, μέσα στην τρέχουσα χρονιά και δούμε και πάλι από την Κίνηση δράση και σοβαρές και υπεύθυνες προτάσεις για την πόλη, την κοινωνία και τον δήμο, τότε σίγουρα θα μιλάμε για ένα άλλο, διαφορετικό από το σημερινό μίζερο και σε πλήρη αντίφαση με τον κοινωνικό προβληματισμό, πολιτικό σκηνικό.  

Από την πολιτική απόφαση του κ. Κασίμη κρέμεται στην ουσία και η Κίνηση και ο ευρύτερος ανένταχτος χώρος, δεξιά και αριστερά. Του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου, είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσωπο έχει αλλά Πρόσωπο δεν έχει. [Τα περί υποψηφιότητας της κας Θελερίτη είναι μάλλον αστείες υποθέσεις] Ο κ. Καθηγητής, με τα προτερήματα και τα ελαττώματα του, εξακολουθεί να αποτελεί μια από τις πιο αινιγματικές αλλά και πιο σοβαρές υποψηφιότητες για την θέση του δημάρχου. Πριν και πάνω από όλα όμως η υγεία του συμπατριώτη μας.

 

Να σημειώσουμε πάντως ότι, κατά την γνώμη μας, η Κόρινθος δεν έχει ανάγκη την Κίνηση και τον Κασίμη!

Έχει ανάγκη από πολλές Κινήσεις και πολλούς Κασίμηδες για να ξεκολλήσει από τον πάτο του πηγαδιού που την έφτασαν η περασμένη αλλά κυρίως αυτή η δημοτικά αρχή που φαίνεται να μην έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα συνεπικουρούμενη από μια αναποτελεσματική,αδιάφορη και άχρωμη αντιπολίτευση του Κ.Γιώτη.

Θα ξεκολλήσει η θα σκάψει ακόμα πιο κάτω με μια ακόμα επιλογή μεταλλαγμένων κομματικών σχηματισμών;

 

Οι Απέναντι